چه برکتی دارد
عشقت هر روز یادم را
قلبم را خالی میکنم از احساس
اما شب چشمانم خیس یاد تو میشوند
گویی باید باور کرد هر آنکه از دیده برود
از دل رفتنی نیست

مردی سیگار به دست را که دیدی به چشم تمسخر به او نگاه نکن
فکر نکن سیگار کشیدنش بخاطر بی ارادگیش است
بدان قلبش پر است از زخم هایی که دیگران با اراده محکم بر دل او نگاشته اند!

و دختری سیگار به دست را که دیدی فکر نکن اون فا… است
بدان قلبش پر است از غم های مردانه ای که با دود سیگار التیام پیدا می کند!

با آن دل شکسته ، این من از زندگی خسته ،

 در خواب هم قطره های اشک ،بی خیال چشمانم نمیشدند!
شبهایم روز نمیشد، هر کاری میکردم دلم آرام نمیشد ،

 این دل خوش خیال هم بی خیال تو نمیشد!

برای خواندن متن به -ادامه مطلب - بروید .

برای من نوشته گذشته ها گذشته تمام قصه ها هوس بود

برای او نوشتم برای تو هوس بودولی برای من نفس بود

برای خواندن متن به -ادامه مطلب - بروید .

اگر کسی دیوونت بود تو عاشقش باش
اگر عاشقت باشه تو دوستش داشته باش
اگر دوستت داشته باشه بهش علاقه نشون بده
اگر بهت علاقه نشون داد فقط لبخند بزن
اینطوری وقتی همیشه یک پله ازش عقب باشی
اگر یه وقت خسته شد و یک پله جا موند تازه میشین مثل هم…

با اینکه هنوز در قلبم هستی ،
باید باور کنم که دیگر نیستی ، باید بپذیرم از حالا بدون توام ،
از حالا به جای در کنار تو بودن ، در کنار خاطره های توام ،
گرچه سوزاندی همه خاطره ها را در دلت ،
میدانم که روزی تلخ میشود زندگی به کامت!

برای خواندن متن به -ادامه مطلب - بروید .

خسته ام دیگر ازین فریادها

خسته از بی مهری و بی دادها

خسته ازدلبستگی و یادها

خسته از شیرین و فرهادها

خسته ام از این همه دیوانگی

خسته از نادانی و فرزانگی

خسته از اینهمه دشمنان خانگی

خسته ام از ین همه بیگانگی

برای خواندن متن به -ادامه مطلب - بروید .

پرسید بهار؟ گفتم لحظه های با تو بودن!

پرسید لحظه ؟ گفتم کوچه بن بست!

پرسید کوچه بن بست ؟ گفتم من و تو!

پرسید من و تو ؟ گفتم قصه ی ناگفته!

پرسید قصه نا گفته ؟ گفتم هزار و یک شب بودن ما!

پرسید هزارو یک شب بودن ما؟ گفتم زیر پنجره ی تنهایی من!

پرسید زیر پنجره ی تنهایی؟ گفتم اشک مهتاب وقتی نمی غلتد!

پرسید اشک مهتاب؟ گفتم شکوه التماس وقتی دست نیاز به سویت دراز می کنم!

پرسید شکوه التماس؟ گفتم شبهای تاریک یلدایی!

پرسید شبهای تاریک یلدایی؟ گفتم اشک های سرشار پنهانی!

پرسید اشکهای سرشار پنهانی؟ گفتم قلبی که از دیدار می تپد و از ندیدن یار می گرید!

پرسید قلب؟ گفتم تو!

پرسید من؟ گفتم عشق!

پرسید عشق؟ گفتم نوری که هرگز نمی میرد!

پرسید نور؟ گفتم عشق!

پرسید عشق؟ گفتم اشک!

پرسید اشک؟ گفتم عشق!

پرسید عشق؟ گفتم هاله ی دل تنگی!

پرسید هاله ی دلتنگی؟ گفتم عشق!

گریست!

پرسیدم عشق؟

گفت گریستن برای بودنهایی که باید باشند و نیستند و نبودنهایی که نباید باشند و هستند!

من گریستم ، او گریست،

کسی از دالان تنهایی چشم های منتظر غمزده مان فریاد زد…

غرور

نمک رو زخم من نپاش، من زخمی غرورتم

با این همه بدی ببین هنوز سنگ صبورتم

از درد من قصه نگو، قصه ی من تکراریه

مردن من همیشگی واسه دل تو عادیه

جلو چش غریبه ها چقدر خوار و حقیر شدم

هیچی ازم نذاشتی تو، وقتی دیدی اسیر شدم

وقتی نبودم هیچ کسی با دلت هم بازی نبود

خاک سیاه نشوندیمو، دلت هنوز راضی نبود

برای خواندن متن به -ادامه مطلب - بروید .