صبر كردن درد ناك  است...

و فراموش كردن دردناكتر..

ولي از اين دو دردناكتر اين است كه

نداني بايد صبر كني يا فراموش ..

يـه وقتايی کـه دلت گرفته،

بغض داری، آروم نـيستی، دلت براش تـنگ شده

حوصلـه هيچکسو نداری

بـه يــاد لحظه ای بيفت که اون

همـه ی بی قراری های تو رو

ديد، اما

چشماشو بست و رفت

يكي......

  يه جايي  پيدا شد......رخنه كردتو قلبم .........

طوري بهش دل داده  بوده كه برايش ميمردم......

روزم......                                                  

                                                      شبم......                         

                                                                                   بيداريم بود.....

                       نمي دانم چه  شد........                          

  مصداقش نبود "" از دل نرود هر انكه از ديده  برفت""زود پر كشيبدم از خوشبختيش...

 و حالا او تنها قسمتي از گذشته ام هست.. فقط نميدانم خوشبخت  شد يا نه؟؟

...سالیان سال تنها مانده ام

...شاید این رفتن سزای ما نبود

من دعا کردم برای بازگشت

...دستهای تو ولی بالا نبود

!باز هم گفتی که فردا می رسی

بعضی وقتا یکی تو کانتکت گوشیت هست

که نمیتونی بهش زنگ بزنی

دلتم نمیاد پاکش کنی

هر وقتم چشمت به اسمش میفته دلت یه جوری میشه

خیلی دردناکه اون لحظات، الان ی همچین حسی دارم :

בلـَ ــمــ

من تنهایی را در التهاب لحظه ها،از پس دیوار شب و

درآینه ی باور خود احساس می کنم..

قسم به زمان،اشک تنها گواه این حضور تلخ بود!!!

هوای سرد را امشب برای خنده میخواهم

برای زندگی اما دلی فرخنده می خواهم

و میخواهم که تو باشی و من باشم کنار تو

و من باشم کسی با تو اسیر و هم قطار تو

نمی خواهم شبی باشد شبیه قصه دیشب

فقط میخواهم امشب من، تو باشی مالک امشب