شب را دوســت دارم …!

چرا که در تاريکـــي ..

چهره ها مشخـــــص نيست !!

و هر لحظـــــه ..

اين اميــــد ..

در درونـــــــم ريشه مي زند …

که آمده اي ..

ولي من نديده ام

…

بـا سـَــر زَمــــین خــــوردَمــــــ ،

چــِــرا دلـــَــــم شـِــکــَـســت ؟!؟!

گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها

حسرت ها را می شمارم

و باختن ها

وصدای شکستن را

... نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم

وکدام خواهش را نشنیدم

وبه کدام دلتنگی خندیدم

که چنین دلتنگــــــــــــــــم

دیدی ای دل عاقبت زخمت زدند،گفته بودم مردم اینجا بدند

دیدی ای دل ساقه ی جانت شکست،آن عزیزت عهد و پیمانت شکست

دیدی ای دل در جهان یک بارنیست،هیچکس در زندگی غمخوار نیست

دیدی ای دل حرف من بیجا نبود،از برای عشق اینجا جا نبود

نوبهار عمر را دیدی چه شد؟زندگی را هیچ فهمیدی چه شد؟

دیدی ای دل دوستیها بی بهانست،کمترین چیزیکه می یابی وفاست...

کاش ... کاش همان کودکی بودم که حرفهایش را از نگاهش میتوان خواند ...

اما اکنون اگر فریاد هم بزنم کسی نمی شنود

دلخوش کرده ام که سکوت کرده ام ...

سکوت پر بهتر از فریاد توخالیست !!!

دنیا راببین ... بچه بودیم از آسمان باران می آمد ،

بزرگ شده ام از چشمهایمان می آید ...

بچه بودیم درد دل را با هزار ناله می گفتیم ، همه می فهمیدند ...

بزرگ شده ایم ، درد دل را به صد زبان می گوییم ،

به خدا حافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی ودلم ثانیه ای بند نشد

لــب تو میــوه ممنوع ولی لبـــهایم
هر چه از طعم لـــب سرخ تو دل کند نشد

با چراغی همه جا گشتم وگشتم در شهر
هیچ کس هیچ کس اینجا به تو مانند نشد

هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه خداوند نشد

خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلـــم شرم نوشتند : نشــد!