د لتنگی...

د لتنگی نه با قلم نوشته می شود

نه با د کمه های ســــــرد کیبورد .... . .

د لتنگی را

با اشک می نویسند!!!

ادمک خل نشوی گریه کنی کل د نیا یه سرابست بخند...

ان خدایی که بزرگش خواندی...

به خدا مث تو تنهاست بخند...

نگاه ساکت مرد م به روی صورتم دزدانه می افتد

همه گویند : عجب شاد است : عجب خندان .

دل مردم چه می داند که من د نیایی از اشکم .

اگر باران بودم ،آنقدر می باریدم تا غبار غم از دلت بردارم اگر اشک بودم ، مثل باران بهاری به پایت می گریستم

اگر گل بودم شاخه ایی از وجودم را تقدیم وجود عزیزت میکردم اگر عشق بودم ،‌آهنگ دوست داشتن را برایت می نواختم ولی افسوس که

نه باران بودم ،‌نه اشک ،‌نه گل و نه عشق اما هر چه بودم

دوستت داشتم

با اينکه دلم را شکستی

به پای اين دل خسته ننشستی

عهد دروغین با دلم بستی

اما هنوز دوستت دارم

برای خواندن متن به -ادامه مطلب - بروید .

!!

تـو راحت بـخواب من مـشق گریه هایـم هـنوز مـانده

یارب تو او را همچو من بر غم گرفتارش مکن

در شهر غربت ای خدا هرگز تو ازارش مکن

هر چند او از رفتنشچشمان من گریان نمود

لیک ای خدای مهربان از غصه پر بارش مکن . . .

سقــــوط مےکنـــد

معلم عصبی دفتر را روی میز کوبید و داد زد : سارا...دخترک خودش را جمع و جور کرد ، سرش را پایین انداخت و خودش را تا جلوی میز معلم کشید و با صدای لرزان گفت : بله خانم؟

برگرفته از وبلاگ کوچه علی چپ   http://sevda303.loxblog.com/